Beraberlik Bazen Kazanımdır

Saha ve zemin güzelliğiyle başlayan bir maçta futbolun göze hoş gelen taraflarını görmek mümkündü. Bu kez hem atmosfer hem de oyun başlangıcı umut vericiydi. Kaptanın farkı da burada hissedildi; oyunu yönlendirme, arkadaşlarını motive etme ve sorumluluk alma konusundaki tavrı, ilk yarının en büyük artısıydı.

Geçen yıla göre Muş ekibinin oyun anlayışında bariz bir değişim göze çarpıyor. Artık uzun top ya da tesadüflere dayalı bir futbol değil, pasla ve akılla oyun kurma çabası ön planda. Bu, sahadaki isteğin ve çalışmanın bir yansıması. Ancak oyun sisteminin gelişmesi kadar bu sistemin doğru oyuncularla desteklenmesi de önemli.

İlk yarıda seyircinin etkisiyle daha dinamik, daha istekli bir Bursaspor izledik. Özellikle Muhammed Demir’in varlığı, hem savunma hattını rahatlattı hem de hücumda güven verdi. Fakat futbolun doğasında şu gerçek hiç değişmiyor: Kanatları kullanmadan uçamazsın. Sağ ve sol kanatların yeterince etkili kullanılmadığı bir oyunda hücum hattı tıkanıyor, top yön değiştiremiyor, rakip savunma kolayca yerleşiyor.

İkinci yarıya gelindiğinde ise herkes adeta yer değiştirmiş gibiydi. Sertaç sağda, İlhan solda aksadı; bu da hücumun akıcılığını bozdu. Özellikle Sertaç’ın bölgesinde üretkenlik azaldı, oyun sıkıştı. Taç atışlarında bile kontrolü kaybettik. Sertaç’ın oyundan çıkması gecikti, bu da tempoyu düşürdü. Aynı şekilde Furkan–İdris değişimi de istenen katkıyı sağlayamadı.

Bazen galibiyet kadar, beraberlik de bir kazanımdır. Bugün alınan 1 puan, doğru okunduğunda moral değil ders niteliğindedir. Çünkü oyun formu, saha yerleşimi ve oyuncu tercihleri doğru oturtulursa bu takım daha fazlasını yapabilir. Ancak bu, doğru zamanda doğru değişikliklerle ve sistemin gereğini sahaya yansıtmakla mümkün olur.

Bugün belki skor değil ama oyun dili kazanılmıştır